Kwiecień
1/ Każda prawdziwa miłość musi mieć swój Wielki Piątek.
2/ Chrystus zwyciężył swoją śmierć nie przez swoją obecność na Krzyżu, ale przez umieranie na Krzyżu.
3/ Nie ma się co dziwić, gorszyć i niepokoić tym, że Kościół jest stale krzyżowany; jak Chrystus zwyciężył na Krzyżu, tak i Kościół zwycięża na krzyżu i przez krzyż.
4/ Równowaga stojącej pod Krzyżem Maryi pomaga całemu światu.
5/ Zawsze, gdy jest szczególnie ciężko, gdy ciemności ogarniają ziemię, a słońce już gaśnie i gwiazdy nie dają światłości, trzeba wszystko oddawać Maryi.
6/ Miłość ma w sobie przedziwną ruchliwość i zdolność rodzenia „nowego”; nawet grób rozwali i pieczęcie rozerwie, aby wybiec na świat i wieścić nowe życie.
7/ Na miłość, jaką Bóg ma dla mnie, nawet moje liche serce może odpowiedzieć – tylko miłością.
8/ Ojciec niebieski okrył swego Syna ciałem, aby Bóg chodzący po ziemi w ludzkim ciele nauczył człowieka żyć po Bożemu.
9/ Warto służyć każdemu człowiekowi i dla każdego warto się poświęcić.
10/ Jeżeli cokolwiek warto na świecie czynić, to tylko jedno – miłować.
11/ Chodzić będę po ziemi z sercem miłującym; może to być męczeństwem, ale lepsze jest męczeństwo z miłości niż męka nienawiści.
12/ Smutek trzeba rozpraszać modlitwą – jak mgły promieniami słońca.
13/ Gdy światu nie imponuje już wiedza, gdy ludzie wątpią w mądrość wszystkich filozofów świata, zawsze jeszcze pozostaje w nich tęsknota za Ewangelią Chrystusową.
14/ Pokój wewnętrzny zawsze rodzi się w wyniku wypełnienia woli Bożej, do której mamy pełne zaufanie.
15/ W Kościele uczymy się służyć ludziom – sercem, dlatego Kościół ma tak wielkie znaczenie dla świata.
16/ Im świat będzie dalej od Boga, tym bardziej będzie Boga spragniony. Im więcej będzie nasycony dobrobytem, tym bardziej będzie głodny Boga.
17/ Radość wewnętrzna jest najgroźniejszą bronią przeciwko szatanowi, który jest smutny „z urodzenia”.
18/ Nie ma w Kościele miejsca na rozpacz, choćbyśmy przegrali „wszystko” – dziś jeszcze możemy zacząć od nowa.
19/ Bóg w swym wielkim miłosierdziu nawet swoją sprawiedliwość obraca w miłość i sprawia, że przez niejeden grzech, przez niejedną słabość lepiej poznajemy dobroć Boga i godność człowieka.
20/ Poznać naturę człowieka, poznać ją głęboko, całkowicie, zrozumieć kim jest właściwie człowiek – to wielki ratunek dla współczesnego świata.
21/ Im bardziej wzrasta w nas miłość, tym każda czynność zewnętrzna staje się bardziej wewnętrzna.
22/ Stół, łyżka i miska nie mogą oddalić nas od Ojca niebieskiego i Jego dzieci, przeciwnie, mają nas zbliżyć do siebie tak, jak łamanie chleba otwierało oczy uczniów na Chrystusa.
23/ Nigdy nie możemy dopuścić do tego, aby w naszym rozumieniu ktoś był do tego stopnia mało wart, iżby nasza „królestwa dostojność” nie mogła schylić się do jego nóg.
24/ Sercem nie można służyć za pieniądze, sercem służy się darmo, bezinteresownie.
25/ Największą mądrością jest umieć jednoczyć, a nie rozbijać.
26/ Człowiek jest tak mocno związany ze sobą, że trudno mu o sobie zapomnieć, może jednak wyrobić w sobie zwyczaj myślenia o innych.
27/ Dwa słowa: „Ojcze nasz” – są warunkiem kultury ludzkiej i człowieczeństwa; uczą nas miłości powszechnej, a tego wymaga kultura osoby.
28/ Synteza wszystkich ludzkich działań, całego świata, sprowadza się do „kubka wody”, podanego w imię Chrystusa.
29/ Nie musisz wszystkiego rozumieć, wystarczy, że wszystko co Bóg daje, kochasz.
30/ Gdy nie można nadążyć za łaską Bożą „na nogach”, wtedy jeszcze pozostają „skrzydła” miłości, która zwycięża mnóstwo grzechów.
W: Kard. Stefan Wyszyński, Kromka chleba, Wydawnictwo Soli Deo, Warszawa 2005.
W: Kard. Stefan Wyszyński, Kromka chleba, Wydawnictwo Soli Deo, Warszawa 2005.