Małymi śladami wielkiego Prymasa

Blisko pięćdziesięciu seniorów z radością w sercu i uśmiechem na ustach wyruszyło pod opieką Moniki Figiel, specjalisty ds. programów senioralnych Caritas Polska, aby w większości po raz pierwszy w swoim życiu stanąć na ziemi, na której przyszedł na świat Stefan Wyszyński.

Pierwszym miejscem, które odwiedzili pielgrzymi był Prostyń, niewielka miejscowość w diecezji drohiczyńskiej. To tam, w parafialnej świątyni, która jest dzisiaj Bazyliką Mniejszą oraz sanktuarium Trójcy Przenajświętszej i św. Anny, 4 maja 1899 r. Stanisław Wyszyński, miejscowy organista zawarł związek małżeński z Julianną Karp. Rodzice przyszłego Prymasa niedługo potem przenieśli się do oddalonej o ok. 20 km Zuzeli, gdzie 3 sierpnia 1901 r. urodził się Stefan, jako drugie dziecko państwa Wyszyńskich. Rodzice przyszłego Prymasa chętnie przybywali przed cudowną figurę Trójcy Przenajświętszej. Sam kard. Wyszyński później często podkreślał, że właśnie z tym miejscem łączy się jego głęboka cześć do Trójcy Świętej.

Prymas nosił cegły

Z Prostyni pielgrzymi udali się do Zuzeli. W pięknym neogotyckim kościele parafialnym pw. Przemienienia Pańskiego znajduje się chrzcielnica, przy której ochrzczono Stefana Wyszyńskiego. Obecny kościół został wybudowany później, już w czasach dzieciństwa przyszłego Prymasa Tysiąclecia, który sam pomagał przy noszeniu cegieł na jego budowę. W lewej nawie świątyni umieszczony jest obraz Matki Bożej Pani Zuzelskiej, Matki Powołań, przy którym wiele godzin spędzał ojciec Stanisław i gdzie kształtowała się pobożność maryjna małego Stefana. Szczególną uwagę przykuwają także przepiękne witraże, przedstawiające drogę życia przyszłego błogosławionego - od Zuzeli poprzez Warszawę do świętości.

O historii kościoła, a także mieszczącego się naprzeciwko muzeum lat dziecięcych kard. Wyszyńskiego opowiedział warszawskim pielgrzymom proboszcz ks. kan. Jerzy Krysztopa, który odprawił dla niech także Mszę św. W homilii prównał kard. Wyszyńskiego do współczesnego św. Jana Chrzciciela, który przygotował drogę dla św. Jana Pawła II.

Pokrzepieni Eucharystią pielgrzymi podążyli do Andrzejewa. To tam w 1910 r. przeprowadziła się rodzina państwa Wyszyńskich, ponieważ ojciec Prymasa otrzymał posadę organisty, troszcząc się jednocześnie o większe mieszkanie dla mającej powiększyć się wkrótce rodziny. Jednak nie długo było dane państwu Wyszyńskim cieszyć się nowym lokum, bowiem pół roku po przeprowadzce spadła na rodzinę ogromna tragedia - wskutek komplikacji poporodowych, po urodzeniu córeczki Zosi, zmarła Julianna, mama przyszłego Prymasa, a miesiąc później odeszła także Zosia. Obie pochowane są na tamtejszym cmentarzu parafialnym. Było to miejsce szczególne dla kard. Wyszyńskiego, które często odwiedzał jako kleryk, kapłan, biskup i Prymas, przyjeżdżając na zaproszenie miejscowych proboszczów, a także wielokrotnie niezapowiedziany.

Program dla seniorów

Pielgrzymka, która zakończyła się przy grobie kard. Wyszyńskiego w archikatedrze warszawskiej, była częścią projektu "Senior Caritas Est", skierowanego do osób starszych, podopiecznych Caritas Polska. - Jestem zachwycona charakterem tej pielgrzymki, tym, że możemy kroczyć śladami kard. Wyszyńskiego. To postać godna naśladowania i poznania - nie tylko w kontekście zbliżającej się beatyfikacji, ale dlatego, że był to mąż opatrznościowy dla naszego kraju. Takich ludzi nam dzisiaj potrzeba - mówiła pani Jadwiga.

W tym roku Caritas Polska, dysponując sumą przekazaną przez właściciela sieci sklepów "Biedronka", przyjmowała 1-2 projekty aktywizacyjne dla seniorów z każdej diecezji, na maksymalnie 12 tys. zł. Pielgrzymka śladami kard. Wyszyńskiego została zorganizowana za pieniądze z projektu aktywizacyjnego, który napisało samo Caritas Polska. - Przez rok robimy dwie wycieczki i cotygodniowe spotkania dla naszych seniorów. Pod wpływem osoby Kardynała zobaczyłam, że moje życie w dużej mierze jest zorganizowane przez niego. Czuję jego wstawiennictwo i opiekę - opowiada Monika Figiel.

za: Łukasz Krzysztofka, Małymi śladami wielkiego Prymasa, w: Niedziela w Warszawie nr 41/2019 r., s. III.