Po to powstały zakony, by uświęcały dusze. Przełożone muszą pamiętać, że to jest ich główne zadanie. Nie jest głównym zadaniem tworzenie nowych domów, nowych filii, nowych klasztorów. Nie jest najważniejszym celem taka czy inna ekonomia, uratowanie takiego czy innego dzieła, może niekiedy ze szkodą dla dusz, jakieś przepłynięcie przez fale potopu; ale najważniejsze zadanie to sanctificatio vestra, i przełożonej i wszystkich od niej zależnych. Największą troską i pytaniem codziennym przełożonej ma być: czy pod moim kierunkiem uświęcają się powierzone mi dusze? Czy rzeczywiście świętość wzrasta w zgromadzeniu zakonnym? Czy widzę objawy wzrostu świętości? Haec est voluntas Dei - sanctificatio vestra. W przełożonej ta wola Boża wyraża się w tym, że siostry wszystkie składają przełożonej ślub posłuszeństwa, nie w jakimś innym celu ubocznym, ale i w tym - uświęcenie, troska o uświęcenie. Przyrzekają posłuszeństwo, że będą się uświęcały - i na tym odcinku oddają swą wolę przełożonym. I dlatego też przełożona musi mieć mądre oko, mądre spojrzenie, nadprzyrodzone widzenie duszy wewnątrz.
Warszawa, 15 maja 1959
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz