Są takie prace we wspólnotach zakonnych, które wymagają „długiego przygotowania odpowiednich ludzi”, zwłaszcza gdy idzie o stanowiska kierownicze i wychowawcze. W świecie nauki człowiek pracuje niekiedy dziesiątki lat, zanim zacznie wykładać. Może wykłada krótko, ale dobrzy przygotowany. To, co zostawi, jest za to wypróbowanej miary i wielkiej wartości. Tak samo przełożony zakonny, odpowiadający za zgromadzenie, musi już dzisiaj planować dalszą przyszłość i „rozeznawać ludzi”, starając się przygotować ich do odpowiednich zadań. Może przez dłuższy okres przygotowania lepiej się pozna właściwości osoby, w niejednym się jej pomoże, aby uchronić ją od późniejszych błędów. Ale pamiętajmy, że to wymaga szerokiego widzenia Kościoła i miejsca rodziny zakonnej oraz świadomości: „Dłużej klasztora niż przeora”.
Jasna Góra, 6 maja 1969
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz