Trzeba, żeby ludzie przyzwyczaili się oczyma swoimi patrzeć w otwarte serce Boga, żeby tam oczyszczali swoje spojrzenie i zmieniali swoje serce, żeby stawali w całej prawdzie i wobec Boga, i wobec siebie, i wobec otoczenia. Bo to zbawia nas, to zbawia naród nasz, to zbawia ludzkość.
Takiego właśnie ducha chce wszczepić w nas sobór przez swoje aggiornamento, które nie jest tylko zmianą wewnętrzną szat, zwyczajów, konstytucji, jak niekiedy się myśli powierzchownie w wielu krajach i narodach, i rodzinach zakonnych, ale jest zaproszeniem do zmiany serca. Aggiornamento nie tyle dotyczy habitu, ile dotyczy serc, by były w prawdzie. By zaś serca były w prawdzie, to zależy, najmilsze dzieci, od tego, czy wnikliwie patrzą w otwarte serce Boga, którego miłość zaprowadziła na krzyż. W oczach świata tam przegrał, w naszych oczach wygrał, zwyciężył. Bo światu jest nie tyle potrzebny sam krzyż, ile potrzebne jest serce, otwarte serce, które okazuje Bóg, i zaprasza do wnikania. Videbunt quem transfixerunt. Niechże wglądają, niech się wpatrują, niech tam dostrzegą serce Boga. Deus caritas est i to Serce otoczone sercami, bo jest zjednoczeniem serc wszystkich. To jest odnowa, odnowa Kościoła, odnowa rodzin zakonnych, odnowa każdego człowieka, zaproszenie do odnowy serca każdego z nas, do odmiany wewnętrznej całego naszego usposobienia i stylu obcowania z ludźmi, odnoszenia się do ludzi, postępowania z nimi. Żeby nareszcie wszyscy odczuli, co przypominał Apostoł, że ponad to wszystko większąjest miłość. Videbunt quem transfixerunt.
Wglądajmy i my wszyscy w Serce, które zostało przebite, przebodzone. My też mamy tego dokonać. Nie gorszmy się żołnierzem, który aperuit cor, bo to jest zadanie nas wszystkich. My mamy się przebijać. Miecz boleści po wielekroć przebił serce Matki, Maryi. I nasze serce ma być tak przebite, żeby nie było zamknięte, stwardniałe, skostniałe, sklerotyczne, żeby było wrażliwe. Nie lękajcie się wrażliwości serca. Niech ono będzie raczej miękkie niż twarde. Bo o to idzie, żebyśmy się wyzbywali serca kamiennego, a - jak mówi prorok - byśmy zrobili miejsce na serce żywe, cor carneum, tak jak serce żywe zaniósł Jezus na krzyż.
Warszawa, 13 kwietnia 1968
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz