Mam przed oczyma niełatwą drogę waszego zgromadzenia. Ta „wspólna praca” była bardzo często wspólnym cierpieniem i wspólną walką. Jesteście wynikiem powiązania przeszłości z przyszłością. Sama nazwa „wspólna praca” wskazywała nowe drogi przed życiem zakonnym w Polsce. Opatrzność Boża sama was tak przygotowywała, że w waszej pracy i charakterze waszego zespołu stanęłyście niejako na pograniczu między zgromadzeniami zakonnymi a instytutami świeckimi.
Ksiądz biskup Wojciech Owczarek wspólnie z założycielką zgromadzenia nieraz debatowali nad tym, jaki mu dać charakter. Czuli, że na czasy, które idą, zgromadzenie musi być przygotowane i wychowane, by było jak najbliżej człowieka, któremu trzeba przy sposobności opowiadać Boga. To wyznaczyło wam właściwe miejsce w życiu Kościoła. Nie trzeba mówić o tym, jak bardzo jesteście Kościołowi potrzebne i pożyteczne, bo my wszyscy dobrze to wiemy, łącznie z waszym arcypasterzem i tak drogim opiekunem waszym, księdzem biskupem Korszyńskim, z którym również łączą nas wspólne więzy.
On was uczy i mnie uczył. Może na mnie nabierał doświadczenia, jak trzeba was uczyć. W każdym razie nie tylko wspólny ojciec, ale i wspólny nauczyciel nas łączy. Ja wiem, że to wielkie serce waszego współzałożyciela, ks. biskupa Owczarka, tak pięknie dzisiaj promieniuje dobrym sercem waszego opiekuna, ks. biskupa Korszyńskiego. Cieszę się, że jakoś macie szczęście do biskupów. Widocznie sobie u dobrego Boga tę łaskę wypraszacie. Pamiętajcie, dzieci, że to zobowiązuje i bardzo zobowiązuje. Zwłaszcza dziś, gdy życie zakonne jest ciągle właściwie zagrożone i kole w oczy nieprzyjaciół Boga żywego. Tym więcej musicie przez swoją duchową dojrzałość, głęboką miłość Boga, przez przywiązanie do Kościoła i wolę służenia Mu usposabiać się duchowo w mocy, byście w tych trudnych czasach wytrwały na stanowisku.
Jesteście pod opieką Niepokalanej Maryi. Jej Bóg zlecił w raju zadanie szczególne, gdy powiedział do Niej i o Niej: „Ona zetrze głowę węża”. Uczynił Ją rycerzem Boga żywego. Jej zlecił toczyć na tej ziemi wszystkie boje o chwałę Bożą, o zwycięstwo prawdy. Maryja podjęła to zadanie, jest niepokalanym rycerzem Boga żywego, toczy wszystkie Jego boje.
Włocławek, 16 marca, 1959
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz