Chętnie spiesz z pociechą, radą, pomocą, sercem.
Intencja
Módlmy się, by nasze serca otworzyły się na potrzeby innych
„Może obok waszej kamienicy, może przez drzwi, na tych samych schodach lub w sąsiednim oknie, naprzeciwko, żyje człowiek pełen smutku, bólu i cierpienia? Może tam dzieci płaczą, bo poszły głodne spać? Może tam są matki, które nie mają czym okryć swej dziatwy, a przecież trzeba ją posłać do szkoły!
Nieraz, gdy bierzmuję, przyglądam się dzieciom, jedne są wystrojone do przesady, inne ubożuchne; pod sukienczyną, ledwie posczepianą kilkoma nitkami, widać często albo brak koszulki, albo koszulinkę podartą. Oglądam to ciągle własnymi oczyma, gdy przesuwam się w rzędzie przed dziatwą bierzmowaną. Widzę straszliwe kontrasty: tu przesada, tam niedostatek! Nasze chrześcijańskie serca nie mogą na to pozwolić".
„Nieraz się zastanawiamy, jak Chrystus ujął kodeks Sądu Ostatecznego. Zdawałoby się, że Chrystus powinien powiedzieć: Kto zgrzeszył przeciwko pierwszemu przykazaniu? - Wystąp! Przychodzi wielka hurma... Kto zgrzeszył przeciwko czwartemu? - Podnieść ręce! [...] Tymczasem Sąd Ostateczny będzie wyglądał zupełnie inaczej. Pan Jezus o tym opowiada: Byłem głodny... spragniony... nagi..., bezdomny... chory... w więzieniu (por. Mt 25, 32-36). I wspomina z wdzięcznością różne drobiazgi, których się przecież wstydzimy. Daliście mi szmatkę... rzuciliście kawałek chleba... zbity kubek wody podaliście Mi... W strachu wielkim przeszliście przez bramy więzienne... To wszystko tak wiele znaczy dla Chrystusa, że powie: pójdźcie błogosławieni Ojca mego. [...] Zaprawdę powiadam wam, cokolwiek uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili (por. Mt 25,34-40)".
Modlitwa
Maryjo, Uzdrowienie chorych, naucz nas dostrzegać ludzi potrzebujących pomocy, abyśmy nigdy nie zamykali przed nimi serca i ochotnie spieszyli na ratunek.
Za zgodą Kurii Metropolitalnej Warszawskiej z dnia 28.06.2021/Nr 2195/D/2021
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz